Προς τα ενδότερα της ψυχής

<<Διεσχισα τον κοσμο ολο και ζητουσα το φως που θα μπορουσε να με καθοδηγηση.
   Χωρις διακοπη ζητουσα,μερα και νυχτα και τελος βρηκα τον "Προφητη" που μου
   αποκαλυψε την αληθεια..
   Ο "Προφητης" αυτος κατοικουσε μεσα στην ψυχη μου και το φως που ζητουσα
   σε ολο τον κοσμο εφανερωθη μεσα στην εσωτερικη μου αγνωτητα...>>
   Η ψυχη ειναι ανωτερη απο την Γεννηση και τον Θανατο ειναι μεγαλυτερης
   αξιας απο το σωμα και η φυση της ειναι καποια αλλη,αφου υπαρχει αιωνιως...
   Διοτι δεν ειναι λογικα δυνατο,εκεινο που αρχισε απο καποια στιγμη να υπαρχει
   να ειναι α'ι'διο,ουτε και εκεινο που ουδεποτε υπηρξε να χανεται...
   Αφου λοιπον υστερα απο το θανατο του σωματος η ψυχη εξακολουθει να υπαρχει.
   ειναι φυσικο επακολουθο να κριθει αναλογα με την αξιας της.
   Επειδη δε ειναι αδυνατο οτι υπηρξε και αρχισε να υπαρχει καποια χρονικη στιγμη
   να υπαρχει στην αιωνιοτητα ειναι προφανες πως η ψυχη υπαρχει πριν το σωμα
   Ετσι εξηγειται οτι η ψυχη ειναι απο τα αιωνια εργα που εδημιουργησε ο Θεος
   και ο λογος για τον οποιο μοιαζει με τον δημιουργο της....

  Οπως αναπτυσσονται οι σποροι της Γης ετσι πρεπει να αναπτυσσονται τα ανθη
   και οι καρποι που εσπειρε ο Θεος στον ανθρωπο.Στους καρπους του ανθρωπου
   χαιρεται ο Θεος.Χαιρεται που ο ανθρωπος δεν παρακρατει τιποτα,αλλα που
    στα εργα του υμνει το Θεο.......