Το 1947, ο ναύαρχος Ρίτσαρντ Ε Byrd οδήγησε 4.000 στρατιωτικές δυνάμεις από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και την Αυστραλία σε μια εισβολή στην Ανταρκτική που ονομάζεται «Επιχείρηση Highjump».
Αυτό είναι γεγονός. Είναι αναμφισβήτητο. Αλλά ... το μέρος της ιστορίας που σπάνια αναφέρετε , τουλάχιστον στους «επίσημους» κύκλους, είναι ότι ο Byrd και οι δυνάμεις του αντιμετώπισαν βαριά αντίσταση στην Ανταρκτική στην επιχείρηση τους από «ιπτάμενους δίσκους» .
Αυτή η πτυχή της ιστορίας ωθήθηκε προς τα εμπρός, και πάλι, και βγήκε στην επιφάνεια πριν από λίγα χρόνια, όταν ένας συνταξιούχος υποναύαρχος, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του και ο οποιος ζει στο Τέξας, είχε εμπλακεί στην «εισβολή», ο ίδιος μάλιστα ειχε πει ότι «σοκαρίστηκε» όταν διάβασε το υλικό από ένα ντοκιμαντέρ , με τίτλο «Rire from the Sky».
Ο ίδιος φέρεται να υποστήριξε ότι ήξερε ότι υπήρξαν «πολλοι βομβαρδισμοί απο πυραύλους αεροσκαφών, αλλά δεν είχε συνειδητοποιήσει οτι η κατάσταση ήταν τόσο σοβαρή όσο το ντοκιμαντέρ που το παρουσίασε.
Επιχείρηση «Άλμα εις ύψος», η οποία ήταν, κατά βάση μια εισβολή της Ανταρκτικής , που αποτελείται από τρεις ομάδες μάχης του Ναυτικού, οι οποίες αναχώρησαν απο το Norfolk, VA, στις 2 Δεκεμβρίου 1946. Οδηγήθηκαν με πλοίο και εντολή του Ναύαρχου Ρίτσαρντ Ε Μπερντ, με το παγοθραυστικό «Northwind» και ο στολος αποτελούνταν από το πλοίο καταπέλτη «Pine Island,» το αντιτορπιλικό «Brownsen,» το αεροσκάφος-φορέας «Θάλασσα των φιλιππινών,» οι ΗΠΑ με το υποβρύχιο «Sennet,» δύο σκάφη υποστήριξης το «Yankee» και το «Merrick,» και δύο δεξαμενόπλοια το «Canisted» και το «Capacan,» το αντιτορπιλικό «Henderson» και ένα υδροπλάνο πλοίο «Currituck.» Τόσα πολλά για μια απλή επιχείρηση βάζει σε σκέψεις ακομα και τους ποιο δύσπιστους τι πήγαιναν να αντιμετωπίσουν;;
οι Βρετανό-νορβηγικές δύναμης συμμετείχαν επίσης και η ρωσική δύναμη, και πιστεύω ότι κάποιες της Αυστραλίας και του Καναδά δυνάμεις συμμετείχαν και αυτες .
 |
| USS Pine Island (AV-12) με το υδροπλάνο της |
Είναι ενδιαφέρον, να πουμε για το Pine Island (AV-12), ένα από τα προσφερόμενα υδροπλάνα που συμμετείχαν στην εκστρατεία, έχαν μια μάλλον συναρπαστική ιστορία.
Το USS Pine Island , ένα Currituck Class τύπου υδροπλάνο Διαγωνισμού, που ήταν από τις 16 Νοεμβρίου 1942 στο Τοντ Shipyard Corporation, στο San Pedro, της Καλιφόρνια. Ξεκίνησε, στις 26 Φεβρουαρίου του 1944 για την Ανταρκτική ως το γνωστό , USS Pine Island στις 26 Απριλίου του 1945.
Το πλοίο που εξυπηρετιούταν μέσα από τους τελευταίους μήνες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου για την άμεση μεταπολεμική περίοδο, ήταν εκτός λειτουργίας και την 1η Μαΐου του 1950, όταν ο πόλεμος της Κορέας ξέσπασε, το πλοίο αυτό ήταν εκ νέου σε λειτουργία , στις 7 Οκτωβρίου 1950, βρισκόταν στην Alameda, της Καλιφόρνια. Ήταν τελικά εκτός λειτουργίας, για τα καλά,και στις 16 Ιουνίου 1967, τοποθετήθηκε σαν αποθεματικό του στόλου.
Αλλά ... εδώ είναι όπου η ιστορία παίρνει ενδιαφέρων ... Το USS Pine Island χτυπήθηκε από το Ναυτικό Μητρώο, σε άγνωστη ημερομηνία ... ο τίτλος της μεταφέρθηκε στην Ναυτιλιακή Διοίκηση για να το βάλει στην άκρη για τον αποθεματικό στόλο της Εθνικής Άμυνας .. . σε μια άγνωστη ημερομηνία ... και ... η τελική διάθεση του σκάφους είναι άγνωστη ... Τώρα ... πώς μπορεί κανείς να πάει για «να χάσει» ένα μεγάλο πλοίο επιφανείας, πάνω από 195.0720m μάκρος, σχεδόν 21.33600m ευρύ, με μετατόπιση πάνω από 15.000 τόνους είναι πραγματικά περίεργο;
Το ερώτημα είναι «πώς και γιατί» ... ιδιαίτερα το «γιατί» ...
Στις 5 Μαρτίου 1947 η εφημερίδα «El Mercurio» του Σαντιάγκο της Χιλής, είχε τίτλο το σε ενα άρθρο της «Προς τον βουνο Ολύμπο και στης ανοικτες θάλασσες» που ειχε αποσπάσματα απο τον Byrd σε συνέντευξή του με
Lee van Atta :Ο «Ναύαρχος Byrd κήρυξε σήμερα ότι ήταν επιτακτική ανάγκη για τις Ηνωμένες Πολιτείες να ξεκινήσουν άμεσα μέτρα άμυνας κατά των εχθρικών περιοχών. Επιπλέον,ο Byrd δήλωσε ότι «δεν ήθελε να φοβίσει κανέναν αδικαιολόγητα», αλλά ότι ήταν «μια πικρή πραγματικότητα ότι σε περίπτωση ενός νέου πολέμου, οι ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες θα δεχθούν επίθεση από τα ιπτάμενα αντικείμενα/ εναέριες δυνάμεις που θα μπορούσαν να πετάξουν από τον πόλο σε απίστευτες ταχύτητες».
Ξαφνικά προληπτικά δηλαδή ξεσηκώνεται η Αμερική σε μια υποτιθεμένη απειλή απο εξωγήινους ;;;
Είναι ενδιαφέρον,να σημειωθεί οτι όχι πολύ καιρό πριν κάνει αυτά τα σχόλια, ο Ναύαρχος είχε συστήσει βάσεις άμυνας στο Βόρειο Πόλο....
Αυτά δεν ήταν «απομονωμένες» παρατηρήσεις ... Ο ναύαρχος Byrd αργότερα επανέλαβε την κάθε μία από αυτές του τις απόψεις, που προκύπτουν από την περιγραφή ως την «προσωπική γνώση» του που συγκεντρώθηκαν τόσο στο βόρειο και νότιο πόλο, πριν από μια συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε για την Διεθνή Υπηρεσία Ειδήσεων .
Ήταν στο νοσοκομείο και δεν επιτρεπόταν να κατέχουν περισσότερες συνεντεύξεις Τύπου. Παρόλα αυτά το Μάρτιο του 1955, τοποθετήθηκε επικεφαλής της Επιχείρησης (Deepfreeze) που ήταν μέρος του Διεθνές Γεωφυσικού Έτους, 1957-1958, η εξερεύνηση της Ανταρκτικής. Πέθανε,όμως λίγο αργότερα ... το 1957 ... πολλοί έχουν υποστηρίξει οτι δολοφονήθηκε ... διόλου απίθανο
Φυσικά, το Roswell Incident ήταν στην επικαιρότητα το περασμένο καλοκαίρι, αλλά ... είχε «επισήμως», εξηγηση επι του θεμματος , και αποσιωπήθηκε από τη στιγμή που το Highjump άρχισε.
Οι φήμες άρχισαν να κυκλοφορούν ότι ακόμα κι αν η Γερμανία είχε ηττηθεί, μια επιλογή από στρατιωτικό προσωπικό και επιστήμονες θα είχαν εγκαταλείψει την πατρίδα και τα συμμαχικά στρατεύματα θα σάρωναν σε όλη την ηπειρωτική Ευρώπη και θα εγκαταστηνονταν σε μια βάση πάνω στην Ανταρκτική απ 'όπου και θα συνέχιζαν να αναπτύσσουν προηγμένα αεροσκάφη με βάση την εξωγήινη τεχνολογία .
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι στο τέλος του πολέμου οι Σύμμαχοι στο συμπέρασμα ότι υπήρχαν 250.000 Γερμανοί που αγνοούντουσαν, ακόμη και αν ληφθεί υπόψη ατυχημάτων και θανάτων.
Αυτοί θα ήταν αρκετοί για μια πληθυσμιακή βάση για μια αποικία αρχάρια, που να παρέχει τον απαραίτητο βαθμό επιδεξιότητας, εμπειρίας και καθαρού ανθρώπινου δυναμικού για μια βιομηχανική βάση οποιουδήποτε είδους, πόσο μάλλον η παραγωγή της, ακόμα και με τα σημερινά πρότυπα, εξαιρετικά υψηλής τεχνολογίας.
Τώρα, πρέπει να ομολογήσω ότι αν ένα πρόσωπο είχε κατασκευάσει μια τέτοια ιστορία, γιατί θα ισχυρίζονταν ότι πρέπει να ληφθούν,απο ολα τα μέρη του πόλου ;
Φυσικά, κάπως πρέπει επίσης να συνειδητοποιήσουμε ότι κατά τη στιγμή των σχόλιων του Schmidt, οι φήμες για τις «μυστικές των Ναζί βάσεις» στους πόλους ήταν ήδη αρκετά κοινες και γνωστές ... Μετά την επιστροφή του φέρεται να υπόκειται σε δίωξη από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Στην υπεράσπισή του, πρέπει να σημειωθεί ότι η περιγραφή του για τους εναέριους δίσκους, όπως τους αποκάλεσε, συμπτυσσόταν σε συνδυασμό με εικόνες που συλλαμβάνονται από τους Γερμανούς στις τελευταίες μέρες του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.
Το 1959, τρεις μεγάλες εφημερίδες στη Χιλή ανέφεραν στα άρθρα τους στην πρώτη σελίδα κιόλας για ΑΤΙΑ συναντήσεις στις οποίες τα μέλη του πληρώματος φαίνεται να είναι Γερμανοί στρατιώτες.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 υπήρξαν αναφορές στη Νέα Υόρκη και Νιου Τζέρσεϊ, για ιπτάμενους δίσκους με πλήρωμα που μιλούσε γερμανικά ή αγγλικά με γερμανική προφορά. Ούτε μπορεί κανείς να παραμελήσει να αναφέρει ότι σε μια από τις πιο εντυπωσιακες νομικές υποθέσεις του εικοστού αιώνα ... που είναι τα «ατομικά κατασκοπεία» δοκιμές ...Ο Julius και Ethel Rosenberg μίλησαν για τα «πολεμικά πλοία του χώρου.»
Ενα ενδιαφέρον βίντεο είναι και το παρακάτω με όλα τα στοιχεία
Πηγή bibliotecapleyades, Youtube user Dan Flynn and stevequayle σύνταξη άρθρου animamundis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου